Elke week wordt aan de hand van een archiefstuk uit onze collectie een kort artikel gepubliceerd om te laten zien wat voor materiaal er in onze archieven te vinden is. Deze week kijken we naar een ontroerende oproep uit 1882 om ieder kind een vrolijk Sinterklaasfeest te laten beleven.

Sint Nicolaas is weer bijna jarig, en dus staat pakjesavond weer voor de deur. Op 5 december worden vele kinderen weer blij gemaakt met fantastische cadeaus die ze van de goedheiligman hebben gekregen. Het traditionele kinderfeest is inmiddels cultureel erfgoed geworden en heeft zich diep geworteld in de Nederlandse identiteit. Een feest voor iedereen; voor de kinderen én voor hen die kinderen een warm hart toedragen.

In de oorspronkelijke mythe werpt Nicolaus, de bisschop van Myra, in de nachtelijke uren een zak geld bij een arme man door het venster zodat zijn dochters geen oneerlijk werk hoeven te doen. Het moraal van het verhaal: beloon goed gedrag (het bestraffen van kwaad gedrag valt tegenwoordig gelukkig niet meer binnen het takenpakket van de Sint). Vanuit deze gedachte werd in de Rijnbode van 3 december 1882 een anonieme oproep gedaan om vooral om te kijken naar kinderen uit families die het niet al te breed hadden.

De schrijver van de oproep maakt zich zorgen over het feit dat het vieren van het Sinterklaasfeest vooral een voorrecht is geworden voor rijke kinderen. Kinderen uit armere gezinnen, die net zo goed hun best doen in de hoop van Sinterklaas ook een mooi cadeau te mogen ontvangen, moeten het vanwege de financiële gezinssituatie misschien teleurgesteld worden. Hoe moeten hun ouders dat uitleggen?

Dat deze oproep nog steeds actueel is, hebben we onlangs gezien met de actie Sintvoorieder1. In de hele regio werden in totaal 47.459 cadeaus opgehaald voor kinderen die anders op pakjesavond niets zouden krijgen. De schrijver van deze oproep zou enorm trots geweest zijn op dit prachtige teken van medeleven.